ضوابط و مقررات ساخت و ساز واحد های صنعتی در سطح شهرك ها / نواحي صنعتي و مناطق ویژه اقتصادی به منظور دستيابي به توسعه متوازن كالبدي و همچنين احصا و بكارگيري استاندارهاي مورد نياز حائز اهميت ميباشد. قدمت ضوابط ساخت و ساز واحدهاي صنعتي با ايجاد اولين شهرك هاي صنعتي در سطح كشور برابري مي كند. از آنجايي كه پويايي از اصول غير قابل انكار هر پديده زنده محسوب مي گردد، لذا شهرك/ناحيه صنعتي و منطقه ويژه اقتصادي به عنوان يك پديده زنده مستقر در فضاي ملي از اين امر مستثني نبوده و ضرورت بازنگري بر ضوابط حاكم بر نحوه ساخت و ساز واحدهاي صنعتي امري بديهي تلقي مي گردد. بدين منظور بازنگري ضوابط مذكور در دستور كار معاونت فنی سازمان قرار گرفت و نهايتاً پس از طرح در هيات مديره سازمان به تصويب رسيد.
جهت طراحی و ساخت سوله های صنعتی میتوانید از طریق پل های ارتباطی با مجموعه سبک طرح ( متخص ساخت سازه های صنعتی نسل جدید ) در ارتباط باشید . ضوابط موصوف در راستاي تحقق منويات مندرج در ماده 13 آئين نامه اجرايي قانون تاسيس شركت شهركهاي صنعتي ايران تهيه گرديده است.
هدف اصلی از تهیه ضوابط و مقررات ساخت و ساز، تدوين ضوابطی در راستای ایجاد هماهنگی و یکنواختی در اجرای طرح های مربوط به داخل قطعات تفکیکی با در نظر گرفتن نیازهای واقعی صاحبان صنعت و پرهیز از به کارگیری طرح های سلیقه ای و همسان سازی طرح ها می باشد، بطوریکه این ضوابط بتواند، بعنوان یک مبنای مشترک و ملی برای احداث بنا (متناسب و مرتبط با مصارف و کاربریهای صنعتی) در شهرك ها / نواحي صنعتي و مناطق ویژه اقتصادی و با در نظر گرفتن كليه موارد فني جهت بهره برداري صاحبان صنايع در شهركها/ نواحي صنعتي و مناطق ویژه اقتصادی مد نظر قرار گيرد.
دامنه شمول : واحدهاي صنعتي مستقر (طرف قرارداد )در شهرك ها / نواحي صنعتي و مناطق ويژه اقتصادي مي باشد.
شرح وظايف : شركت استاني بر اساس درخواست متقاضی اقدام به بررسي نقشه ها به لحاظ تطبيق با ضوابط ساخت وساز براي صدور مجوز احداث بنا، نظارت بر ضوابط ساخت و ساز و در صورت رعايت آن اقدام به صدور گواهي پايانكار مي نمايند.
تعاريف در حوزه ضوابط و مقررات ساخت و ساز واحد های صنعتی
ضوابط ساخت و ساز در قطعات: مجموعه مقرراتي كه چگونگي و نحوه ساخت و ساز در قطعات را تبيين مي كند . مقررات وضع شده در راستاي سياستها و تصميمات متخذه در جهت احداث قطعات مي باشد.اجراي اين سياستها منجر به يكسان سازي سيماي بصري در شهرك/ناحيه صنعتي در گستره فضاي ملي مي گردد.
سطح احداث: مساحتی از قطعه زمین تخصيصي که پس از رعایت كليه الزامات مندرج در ضوابط ساخت و ساز قابليت ساخت و ساز در آن وجود دارد.
زيربنا: مجموع مساحت كف هاي داراي سقف هر طبقه كه شامل تمام ساختمانهاي صنعتي، اداري، نگهباني، انبار و تأسيساتي خواهد بود و به مترمربع بيان مي شود.
سطح اشغال: نسبت سطوح احداث شده در همكف به مساحت کل زمین که به صورت درصد بيان می گردد.
برجلو: ضلعی از قطعه زمين است كه در جوار خيابان دسترسی قرار گرفته است.
بر جانبي: ضلعي از قطعه زمين است كه در طرفين قطعه زمين واقع شده است.
بر پشت: ضلعي از قطعه زمين است كه در مقابل بر جلو قطعه زمين واقع شده است .
حريم: حداقل فاصله فيمابين مستحدثات مصرح در اين ضوابط را حریم می نامند.
مجوز احداث بنا: مجوزی است که قبل از هرگونه عملیات ساخت و ساز براساس نقشه های تایید شده توسط مراجع ذیصلاح، متقاضی ملزم به اخذ آن از شرکت استانی می باشد. (برابر با مجوز احداث ساختمان وفق ماده 13 آئین نامه اجرایی قانون تاسیس شرکت شهرکهای صنعتی ایران)
گواهی ساخت و ساز: گواهی است که براساس تطبیق پیشرفت فیزیکی وضع موجود با مجوز احداث بنای واحد صنعتی توسط شرکت استانی صادر می گردد.
گواهی پایان کار: گواهی است که به درخواست متقاضی پس از تکمیل عملیات ساخت و ساز و مطابقت با نقشه های مصوب و مجوز احداث بنا توسط شرکت استانی صادر می گردد.(برابر با گواهی پایان ساختمان وفق ماده 13 آئین نامه اجرایی قانون تاسیس شرکت شهرکهای صنعتی ایران)
مجوز احداث بنا ، ضوابط طراحي ، اجرا و نظارت
2-1- انجام هرگونه عمليات اجرايي در واحدهاي صنعتي مستلزم دریافت مجوز احداث بنا (بر اساس مفاد دفترچه قرارداد) از شرکت استانی بوده و طرف قرارداد ملزم به رعایت کلیه ضوابط مربوط به ساخت و ساز واحدها و رعایت مقررات ملی ساختمان، قوانين كار می باشد.
تبصره: حسب نوع تولید رعایت سایر الزامات دستگاههای ذیربط در فرآیند طراحی و ساخت واحد ها الزامی بوده و مسئولیت عدم رعایت متوجه طرف قرارداد می باشد.
2-2- جهت انجام خدمات طراحي،محاسبه و نظارت در خصوص عمليات اجرايي و اخذ تائيديه آنها ، طرف قرارداد مكلف است مطابق ضوابط و مقررات مربوطه از خدمات مهندسی اشخاص حقیقی و حقوقی ذیصلاح استفاده نماید.
2-3- در صورت نياز به هرگونه تغيير در نقشه هاي تائيد شده طرف قرارداد مكلف است نقشه هاي اصلاحي را با رعايت مفاد بند 2-2 به شركت استاني ارائه نمايد.
2-4- نظارت ناظر نافی مسئولیت طرف قرارداد نمی باشد و در صورت تخلف، تبعات و مسئولیت ناشی از آن متوجه طرف قراداد نيز مي باشد.
2-5- طرف قرارداد مکلف است برای شروع اقدامات اجرائی با مهندس ناظر هماهنگی لازم را بعمل آورد.
2-6- مهندس ناظر مکلف است وفق مقررات و ضوابط از لحاظ انطباق ساخت و ساز با مجوز احداث بنا و نقشه هاي مصوب ، کنترل های لازم را بعمل آورده و گزارش های مرحله ای را به شرکت استانی در مهلت مقرر ارایه نمایند و در پایان کار مراتب را گواهی نماید.
2-7- مهندس ناظر در صورت مشاهده هرگونه تخلف ساخت و ساز ملزم به ارائه گزارش به شرکت استانی بوده و در صورت عدم اعلام تخلف، شرکت استانی می تواند مراتب را جهت اتخاذ تصمیم به مراجع ذیصلاح اعلام نماید.
2-8- درصورت بروز هرگونه تخلف در مراحل ساخت و ساز نمايندگان شركت استاني در راستاي نظارت بر ساخت و ساز واحدها مي تواند مانع ادامه عمليات اجرائي شوند.
زیر بنا در واحد های صنعتی
3-1- حداکثر زیربنای ساختمان نگهبانی 80 مترمربع و فقط در یک طبقه می باشد که در قطعات بالای 20000 مترمربع، زیربنای آن مطابق طرح مصوب تا 120 مترمربع، مي تواند افزایش یابد.
تبصره: در صورت صدور مجوز ورودی دیگر برای واحد صنعتی توسط معاونت فني شرکت استانی احداث ساختمان نگهبانی ديگر بلامانع می باشد.
3-2- در صورت پیشنهاد معاون فنی و تایید مدیرعامل شرکت استانی متناسب با نوع تولید، سطوح تجهیزات و تاسیسات خطوط تولید روباز (به استثنای پایپینگها)، انبار روباز و سایت روباز و تصفیه خانه های فاضلاب میتواند به عنوان بخشی از زيربناي همكف (جهت محاسبه سطح اشغال) لحاظ گردد.
(منبع: سازمان صنایع کوچک و شهرک های صنعتی ایران) – گردآورنده: واحد انفورماتیک مجموعه سبک طرح – فروردین ماه 1401
